GameSome...



آنگاه که به نعمتهای این جهان دست می یابیم ، هر آنچه که ارزش بیشتری دارد دروغ و افسانه می شماریم ، عواطف شریفی که به ما زندگی می بخشند زیر احساسات خاکی خفه می شوند و افراز میگردند...مدام دلخوشیهای پوچ ، مدام خوشحالیهای کاذب
.

1 comments:

دادو June 1, 2009 at 4:12 AM  

عبارت جالبی دارد سهراب سپهری برای این خوشحالی های کاذب ؛
اشتباه های مفرح

چیزی مشترک بین روح انسان و طبیعت وجود دارد

شلینگ


Followers