These Days ...

بالاخره یک فرصتی شد که بعد از انتخابات و بعد از چند امتحان به اینجا بیام . مصادف شدن مراسم انتخابات با امتحانات
هم واقعا جالب شده چون فهمیدم در هر دو مورد امکان تقلب وجود دارد . این چند روزه هیچ کس افکارش آرام نبوده و
همه درگیر این انتخابات هستند که گویا پایانی برای آن نیست ، توی این چند روز هم دیگه خوراک بحثهای مزخرف
سیاسی داغه داغه . همینجوریش کم بود که حالا با کشته شدن تعدادی از ایرانیان در راهپیمایی بهانه ی جدیدی دست ملت
داد ، این هم رای گیری پر ماجرای امسال که هنوز هم به تعبیری ادامه دارد ، شاید در یک هفته ای که گذشت من به معنای واقعی
افراط و تفریط پی بردم با مقایسه ی قبل و بعد انتخابات و شرایط کنونی که هر لحظه خبرهای جدیدی می رسد در کشوری
که بعد از گذشت چند روز که به اصطلاح فضای باز سیاسی بود حالا به فضای خفقان عمومی و اجتماعی تبدیل شده و به
هر حال اگر پیشرفتی بود باید با پسرفت جبران میشد تا همیشه در سکون مانیم ، نکته ی دیگرهم این است که میزان
رای دولت است ، اگر صحت آرا وجود داشته باشد باید از طرف دولت تایید شود و اگر تقلبی هم وجود داشته باشد بازهم
باید مورد تایید دولت بدون دخالت هیچ اورگانی که مورد تایید ملت باشد ، ملت وسیله ایست برای تحقق اهداف دولت ، تا
دولت وجود داشته باشد ملت هست و اگر دولت بخواهد ، می تواند و اگر دولت نخواهد ملت و هیچکس نمی تواند و ناگفته نماند در این چند روز سرنوشت ساز تا حدودی پست قبل (قبل انتخابات) خود به خود پیش بینی شد مخصوصا اینکه ملت خس و خاشاک نام برده شد . تنها چیزی که واقعامهمه برام اینه که مردم قربانی هیچ نشوند

.