هر ثانیه ی امروز که گذشت صدها خبر توی اینترنت پخش میشد ، مخصوصا فیلمهای یوتیوب که بعضیهاش واقعا یاد تظاهرات 30 سال پیش که از تلویزیون پخش میشه میفته ، بسیاری از هموطنان رو امروز کشتن ، خیلی هارو هم دستگیر کردن صحنه ای که من رو واقعا شکه کرد ، جان دادن یک دختر در آغوش پدرش بود که مورد اصابت گلوله ی ماموران قرار گرفته بود و پدرش در حالی که پر پر شدن دختر جوانش را می دید فریاد میزد بمون ، بمون ، فک کنم اسمش ندا بود ، چون میگفت بمون ندا نترس ندا.... کی میدونه این ندا چه آرزوهایی که نداشت ؟ چقدر راحت ! اون پدر بیچاره معلوم نیست چطوری اونو تا امروز بزرگ کرده بود چه رویاهایی که با خودش نبافته بود ، نمیدونم چی بگم ، وقتی برمی گرده خونه و مادر بچش و زن خودشو میبینه چی میگه بهش ؟ نمیدونم چی بگم ، فقط اینو میخوام همه ی اون کسایی که به ناحق انگشتی روی کسی بلند می کنن بدونن ، اگر کسی کشته میشه یک نفر کشته نمیشه یک خانواده کشته میشه ، یک نظام اجتماعی کشته میشه ، آرزوهای یک مادر ، پدر ، پدر بزرگ ، مادر بزرگ .... کشته میشه اون مادری که بچشو با خون دل بزرگ کرده تا اون مرحله رسونده فکر نمی کنم بتونه از حالا به بعد زندگی کنه ، اون پدر تا آخر عمرش خودشو نمیبخشه ، اگه دیوونه نشه واقعا کار بزرگی انجام داده ، نمیدونم چی بگم؟ فقط هر ضربه ای که به کسی خورده میشه به یک خانواده ی عظیم خورده میشه پس اگر میزنی بعد هم کار بقیه رو بساز چون خونش گریبانگیرت خواهد شد.
0 comments:
Post a Comment