نوشته ها صرفا نقل قول است و هیچ منبع موثقی ندارد
باشگاه ها يا «كلوپ هاي تعمق» نيز عبارتند از:
¤ مجمع جهاني اقتصاد (World Economic Forum): سازماني است كه قدرتمندترين و ثروتمندترين مردان كره زمين را دربرمي گيرد. معيار پذيرش در بطن اين شبكه، سطح قدرت، ثروت و نفوذ كانديدا در زمينه اقتصادي، سياست بين المللي، تكنولوژي و يا رسانه هاست. نشست عمده «مجمع اقتصادي جهان» هرساله در پايان ماه ژانويه در «داووس» سوئيس انجام مي پذيرد. درسراسر طول سال نيز، مهمترين اعضاي اين سازمان ازطريق يك شبكه برتر كنفرانس ويدئويي به نام «ولكام»(Wellcom) با يكديگر درارتباط اند. اين شبكه به آنها اجازه مي دهد در هر لحظه پيرامون تصميمات مهم جهاني با هم به مشورت بنشينند.
¤ كميسيون سه جانبه: يك نهاد تعمق بين المللي است كه در سال 1973 به طور مشترك توسط «ديويد راكفلر» و «زبيگنيو برژينسكي» (مشاور سابق رئيس جمهور «جيمي كارتر») بنيان نهاده شده است. اين نهاد سران سه منطقه اقتصادي عمده، يعني آمريكاي شمالي، اروپاي غربي و ژاپن را گردهم مي آورد.
¤ شوراي روابط خارجي(CFR): سازماني آمريكايي است كه از رهبران سياسي و يا اقتصادي رده بالا (مانند «جرج بوش» پدر، «هنري كيسينجر» و يا «ديويد راكفلر»، رئيس شوراي روابط خارجي) تشكيل شده است. شوراي مشورتي(CFR) شامل نمايندگان خارجي مي شود، مانند: «ميشل روكار» (نخست وزير اسبق فرانسه)، «اتو لامسدورف» (وزير اسبق دارايي آلمان)، «برايان مالروني» (نخست وزير اسبق كانادا) و يا لرد «كانراد بلك» (رئيس گروه مطبوعاتي «هولينگر» و از نزديكان دولت «بوش»).
¤ گروه بيلدربرگ: اين گروه در سال 1954 تأسيس گرديده و بدون شك قدرتمندترين شبكه نفوذي است. «گروه بيلدربرگ» شخصيت هايي از تمامي كشورها، رهبران سياسي، اقتصادي، مالي، رسانه ها، و نيز تعدادي از دانشمندان و دانشگاهيان را گردهم مي آورد. از ديدگاه اين افراد كه پيرامون شبكه هاي قدرت به تحقيق مي پردازند، «گروه بيلدربرگ»، «دولت واقعي جهاني» است. رئيس و بنيانگذار مشترك «گروه بيلدبرگ»، «ديويد راكفلر» است.
كشورهاي عضو «گروه بيلدربرگ» عبارتند از: آمريكا، كانادا، انگليس، فرانسه، بلژيك، سوئيس، هلند، آلمان، اتريش، ايتاليا، اسپانيا، پرتغال، نروژ، سوئد، دانمارك، فنلاند، لوكزامبورگ، ايرلند و بسياري كشورهاي ديگر.
¤ لوسيكل(Le Siecle): به معناي «قرن»، يك باشگاه تعمق است كه قدرتمندترين و پرنفوذترين اعضاي طبقه رهبري كشور فرانسه را گردهم مي آورد. مسئولان سياسي، رؤساي شركت هاي بزرگ و روزنامه نگاران رسانه هاي «انديشه ساز» در شمار اعضاي آن قرار دارند.
¤ بنياد سن سيمون: سازماني بسيار مشابه «لوسيكل» است. اين سازمان در سال 1999 پس از كمك فراوان به تغيير گرايش ايدئولوژيك چپ فرانسه به ليبراليسم، منحل گرديد.
¤ مؤسسه روابط بين الملل فرانسه(IFRI): نوعي «شوراي روابط خارجي» اما از نوع فرانسوي آن است. سياستمداراني با گرايشات چپ و راست، رؤساي شركت هاي بزرگ، روزنامه نگاران وبرخي دانشگاهيان اعضاي اين مؤسسه را تشكيل مي دهند.
¤ كلوپ رم: يك «باشگاه تعمق» رهبران سياسي و اقتصادي عمدتاً اروپايي است.
0 comments:
Post a Comment