تو که از یه دقیقه بعدت خبر نداری ،چرا اینقدر تا 50 سال دیگه و حتی مکان سپری کردن آخرین
روزهای عمرتو هم برنامه ریزی کردی چطوری جرئت میکنی بگی امسال اینکارو میکنم اونکارم درست میشه بعدم اون یکی بعدم فلان و... همین میشه اگه جوونمرگ نشین، دو روز بعد که هیچ پخی نشدین میرین افسرده میشین و روزگارو به خودتون سیاه میکنین دوران پیریتونم مثل دوران جوونیتون در خریت سپری میشه و با دیدن دو تا جوون جو گیر میشین و با نگاهی از بالا به پایین که انگار به چه چیز مهمی رسیدین میگین چه آرزوها که نداشتیم و چی شد بعدم فحش خواهرو مادر روزگارو میدین!!!! واقعا خجالت بکشین
روزهای عمرتو هم برنامه ریزی کردی چطوری جرئت میکنی بگی امسال اینکارو میکنم اونکارم درست میشه بعدم اون یکی بعدم فلان و... همین میشه اگه جوونمرگ نشین، دو روز بعد که هیچ پخی نشدین میرین افسرده میشین و روزگارو به خودتون سیاه میکنین دوران پیریتونم مثل دوران جوونیتون در خریت سپری میشه و با دیدن دو تا جوون جو گیر میشین و با نگاهی از بالا به پایین که انگار به چه چیز مهمی رسیدین میگین چه آرزوها که نداشتیم و چی شد بعدم فحش خواهرو مادر روزگارو میدین!!!! واقعا خجالت بکشین
4 comments:
نگو اینجوری...همه ما به رویاهامون زنده ایم...حالا چه بشه چه نشه
مردن زیر دیوار آرزوها تلخ تره، آرزو ورویا پردازی خوبه ولی مرحله به مرحله
شاید منظورت اینه که هدفمندی بهتره!
راستش کامنتت تو بلاگم برام جای سوال داره...خیلی دوست دارم منظورتو بیشتر باز کنی...خصوصی برام بگو...راستی بابت لینک هم ممنون
سلام دوست عزیز پیام خصوصی رو فرسستادم هدفمندی یکم علمیه باید بگم اگه تمرکزمون روی پله ی بعد باشه و برداشتن پا به سمتش خیلی بهتر ازاینه که بشینیم به بالای پله ها خیره بشیم تا ابد (مثلا بگیم هدف من پله بعدیه نه نوک آسمون خراش )،امیدوارم شفاف سازی شده باشه :دی
Post a Comment